خدا را سپاسگزار هستیم که توفیق داد در محضر دوستان باشیم. دوستان مجاهد راه در تربیت و پرورش نسل آینده گام دوم انقلاب را آن‌ها با جهت‌گیری عمیق‌تر و مستحکم‌تری دنبال کنند.
اگر دانش‌آموز به خودش اهمیت داده و بر نقش خود واقف گردد (که در روایات ما هم هست که کسی که خودش برای خودش بزرگوار شناخته بشود و تلقی شود دیگر سراغ کارهای حرام و معصیت و از این قبیل نمی‌رود) یعنی عزت‌نفس و خودباوری درونی و احساس اینکه من یک انسان، یک مسلمان، یک انقلابی و یک ایرانی هستم، خب؛ این هویت بحث بسیار مهمی است و در صنعت حمل‌ونقل تأکید شده که این مدارس باید سؤال کنند که بچه‌های ما به هویت مطلوب چه مقداری نزدیک می‌شوند؟ به‌خصوص که هویت، یک‌لایه آن لایه، هویت منطقه‌ای و هویت بومی و هویت قومیتی است.
ما در این جهان زندگی می‌کنیم و همین جهان امروز با همه مشخصات هویتی‌اش که بیشتر همان غلبه اومانیسم و بالأخره تمدن غرب، ابزارگرایی و لذت‌گرایی و از این قبیل فناوری و علم و … ما حرفمان این است که نه؛ آن هویت نیست؛ بلکه هویت مقوله‌ای است که فرد به آن افتخار می‌تواند بکند و یک حقیقتی را در درون فرد در واقع شکل می‌دهد که منشأ جهت‌گیری می‌شود و این جهت‌گیری در نگاه ما یک جهت‌گیری توحیدی و انقلابی است و در بستر نظام دانایی عقلانی و وحیانی؛ نه نظام دانایی نفسانی مادی‌گرایانه یا سکولاریستی.
من می‌خواهم عرض کنم که در این مدارس باید روی پنج عنصر کارکرد. باید این‌ها را به‌عنوان الگو و مدل اهداف برجسته کرد و همان‌طور که فرمودند مشارکت خود خانواده‌ها و معلمین از پایین‌به‌بالا جریان دارد. آن‌ها باید به این مطالب التفات داشته باشند و روی این زمینه باید خیلی کارکرد. در حال حاضر نظام آموزش‌وپرورش ما در این پنج عنصر تک‌پایه است و فقط به علم می‌پردازد؛ آن‌هم یک علم حفظی که چیزی یادشان نیست؛ نه از دینی چیزی یادشان است نه فیزیک و شیمی و نه زبان. درحالی‌که بحث علم و معرفت یک وجه است و از این قبیل… بحث اخلاق کجاست؟ قاعدتاً این مدارس اخلاق را می‌خواهد خیلی قوی مطرح کند نه فقط اخلاق فردی بلکه اخلاق اجتماعی. بحث ایمان کجاست؟ که بچه‌ها واقعاً تا حدی در سن رشد خودشان به یک باور درونی محکم برسند که پایه‌های یقین در بچه‌ها شکل بگیرد.
خداوند قوت و توان و توفیق و اخلاص و همه لوازم را جهت ارتقا کار به این جمع عنایت کند ان‌شاءالله. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.