ساحت تربیت زیستی و بدنی در میدان تجربه و طبیعت
مدرسه مسجدمحور دخترانه مهدیا در راستای تحقق اهداف «ساحت تربیت زیستی و بدنی»، اردویی نشاطآور و آموزشی در دامان طبیعت برگزار کرد. دانشآموزان با حضور در دل کوه و جنگل، علاوه بر تجربهی لذت حضور در طبیعت، مهارتهایی همچون کار گروهی، نظم، ابتکار، خوداتکایی و مسئولیتپذیری را در میدان عمل آموختند.
در این اردو، بچهها خودشان عهدهدار آمادهسازی و پخت غذا شدند و طعم واقعی تلاش و خودکفایی را چشیدند. این تجربه، فرصتی بود تا جسم و جانشان در کنار هم پرورش یابد؛ بدنشان با فعالیت و حرکت نیرو بگیرد و روحشان با همدلی، شکر نعمتهای الهی و درک زیبایی خلقت، رشد یابد.
چنین برنامههایی، تجلی عینی تربیت زیستی و بدنی در منظومهی تعلیم و تربیت اسلامی است؛ تربیتی که بدن را ابزار رشد روح میداند و تجربهی زندگی در طبیعت را پلی برای تربیت انسان متعادل، توانا و شاکر میبیند.
تنها، کارهای کمی میتوان انجام داد؛ با هم، میتوانیم کارهای بزرگی انجام دهیم.»
فواید پختن غذا بهصورت گروهی برای نوجوانان در دل طبیعت خیلی زیاده، هم آموزشی و هم تربیتی:
1. تقویت روحیه همکاری
نوجوان یاد میگیره برای رسیدن به یک هدف مشترک (پختن غذا) باید با دیگران هماهنگ باشه.
2. مسئولیتپذیری
هر کس وظیفهای داره؛ یکی هیزم جمع میکنه، یکی مواد خرد میکنه، یکی دیگ رو هم میزنه. این تقسیم کار حس مسئولیت رو بالا میبره.
3. خلاقیت و حل مسئله
پختن غذا در طبیعت همیشه چالش داره؛ مثل کمبود وسیله یا تغییر شرایط. بچهها خلاقانه راهحل پیدا میکنن.
4. مهارتهای زندگی
نوجوانان یاد میگیرن چطور در شرایط طبیعی غذا بپزن، آتش روشن کنن و از امکانات محدود بهترین استفاده رو ببرن.
5. اعتمادبهنفس
وقتی غذایی که خودشون با همکاری درست کردن آماده میشه، حس توانستن و اعتمادبهنفس زیادی بهشون میده.
6. لذت و صمیمیت
دور آتش نشستن، غذا خوردن دستهجمعی و خندیدن کنار هم، خاطراتی میسازه که هیچوقت فراموش نمیشه.
اهمیت ساحت تربیت زیستی و بدنی
ساحت تربیت زیستی و بدنی یکی از شش ساحت تربیتی در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش است که به پرورش «بدن سالم، بانشاط و متعادل» در کنار «نگرش درست به جسم و زندگی مادی» میپردازد. در نگاه اسلامی، انسان موجودی دو بعدی است؛ جسم و روح در هم تنیدهاند و هیچیک بدون دیگری به کمال نمیرسد. از این رو، تربیت زیستی و بدنی نه صرفاً به معنای ورزش یا سلامت جسم، بلکه به معنای تربیت نگاه و رفتار درست انسان نسبت به بدن، طبیعت، سلامت، تغذیه، کار و زیست مسئولانه است.
این ساحت میکوشد تا انسان را به درک ارزش و حرمت بدن بهعنوان امانت الهی برساند و او را برای حفظ و بهکارگیری صحیح توانهای بدنی در خدمت رشد معنوی و اجتماعی آماده کند. مشارکت در فعالیتهای بدنی، تغذیه سالم، رعایت بهداشت، آشنایی با محیط زیست، ورزش، و تجربه زیستن در طبیعت از جلوههای عینی این ساحتاند.
اهمیت این ساحت در آن است که پایهی دیگر ابعاد تربیت را استوار میکند؛ زیرا ذهن پویا و روح سالم در گرو بدن نیرومند و متعادل است. تربیت زیستی و بدنی به دانشآموز میآموزد که خود را، بدنش را، و جهان پیرامونش را امانتی الهی بداند؛ در برابر سلامت خویش مسئول باشد، و با نگاهی مؤمنانه و آگاهانه در مسیر زیست متوازن، تلاش و پویایی گام بردارد.